طبق بند ١٢-٧-٥-١ راه شيب دار در كارگاه ساختماني راهي است كه زاويه آن با سطح أفق حداكثر ١١/٥ درجه (شيب ٢٠ درصد )بوده و براي عبور و مرور أفراد و حمل و نقل وسايل ،تجهيزات و مصالح ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرد.
١٢-٧-٥-٣ راه شيب دار و گذرگاه بايد داراي استحكام و مقاومت كافي بوده و داراي ضريب ايمني بارگذاري حداقل ٢/٥ نسبت به حداكثر بارهاي وارده باشد. ضمنا پوشش كف اين راه ها و گذرگاه ها بايد با استفاده از مصالح مقاوم و مناسب طوري طراحي و ساخته شود كه موجب لغزش و سقوط افراد نشود. در صورت استفاده از تخته چوبي براي پوشش كف ، ضخامت آن نبايد از ٥٠ ميلي متر كمتر باشد. همچنين اطراف باز راه هاي شيب دار و معابر كه احتمال سقوط افراد را در بر دارد ،بايد با رعايت مفاد بخش ١٢-٥-٢ محافظت گردد.
١٢-٧-٥-٤ راه هاي شيب دار و گذرگاه هايي كه فقط براي عبور افراد ايجاد مي شوند،بايد داراي حداقل ٠/٦ متر عرض باشد.