بنا به نقل یکی از روانشناسان : نوعی اختلال روانشناسی به نام پارانویا وجود دارد که همان بدبینی مرضی است فرد مبتلا به پارانویا به هرچیزی شک می کند نسبت به همه چیز سوء برداشت دارد بدبینی این افراد از شک و دودلی فراتر می رود و آنها نسبت به احساس منفی خود در مورد محیط پیرامون اطمینان دارند این احساس منفی در تمام زندگی فرد مبتلا به پارانویا جریان دارد و زندگی فردی و اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می دهد این افراد حتی از لطف و محبت دیگران سوء برداشت می کنند و خوبی آنها را درک نمی کنند آنها معمولا دچار توهم می شوند و صحنه های غیر واقعی و صداهایی را می شوند که دیگران از شنیدن یا دیدن آنها عاجزند .پارانویا در واقع یک اختلال شخصیتی محسوب می شود و درصد کمی از افراد جامعه به آن مبتلا هستند.
اعتماد به نفس ضعیف یکی از مهمترین دلایل گرایش به شک و بدبینی می باشد. آدمهای شکاک همیشه احساس بی کفایتی و ناتوانی در مقابل دیگران دارند و بعنوان مثال اگر به همسر خود شک دارند، نسبت به توانایی خود در برآوردن نیازهای روحی و روانی او شک می کنند و می ترسند همسرشان به این دلیل آنها را کنار بگذارد. در واقع ضعف خیالی که این افراد در ذهن دارند باعث می شود نسبت به اعمال و رفتار اطرافیان حساس شوند و نسبت به آنها شک کنند. این افراد هم چنین شخصیت های وابسته ای هستند و اغلب در خانواده های آشفته، بزرگ شده اند و تجارب منفی خانواده و دیگران را به زندگی خود تعمیم می دهند. حس حسادت در آنها بسیار بالاست که در واقع ناشی از ضعف اعتماد به نفس می باشد. خانواده این افراد معمولا از عملکرد افراد شکاک ضربه می خورند. بعنوان مثال مردی که مبتلا به پارانویا است به خودش اجازه می دهد همسرش را محدود کندو اجازه ارتباطات معمولی و صحیح روزانه را به او نیز نمی دهد.
درباره نحوه برخورد با افراد شکاک همسران نقش مهمی در گرایش یکدیگر به شک و بدبینی و یا درمان آن دارند. گاهی همسران به شک و دودلی یکدیگر دامن می زنند و وقتی نقطه ضعف همسرشان را می یابند او را از این طریق تحت فشار قرار می دهند در حالیکه این رفتار به بغرنج تر شدن اوضاع منجر می شود
مردان شکاک کنترل گر هستند تا مبادا اتفاقی خارج از اختیار آنها رخ دهد. این خصوصیات افراد شکاک شبیه افراد وسواسی است، کسانی که می خواهند همه چیز طبق نظم و انضباط مورد نظر آنها رخ دهد در غیر اینصورت احساس ناراحتی و دلشورگی دارند و تا زمانی که نظم مورد نظر خود را اعمال نکنند، آرام نمی نشینند. اتفاقات را بزرگ و فاجعه آمیز می بینند و پیامدهای آن را بسیار تلخ و ناگوار می شمارند و ابعاد منفی یک حادثه را عمق می دهند. به این همواره فکر می کنند برای واقع نشدن حادثه ، مدام در آینده زندگی می کنند و از زندگی کنونی خود رضایت ندارند.
درباره نحوه برخورد با افراد شکاک همسران نقش مهمی در گرایش یکدیگر به شک و بدبینی و یا درمان آن دارند. گاهی همسران به شک و دودلی یکدیگر دامن می زنند و وقتی نقطه ضعف همسرشان را می یابند او را از این طریق تحت فشار قرار می دهند در حالیکه این رفتار به بغرنج تر شدن اوضاع منجر می شود.
بهتر این است وقتی همسر متوجه مشکوک بودن همسر به خود شد، عادی رفتار کند و توضیح واضحات ندهد. زیرا گاهی اوقات تلاش برای ازبین بردن شک همسر و توضیح دادن درباره همه تماس ها و کارها و ارتباطات، رفتار نادرست همسر را تقویت می کند و همسر مشکوک تصور می کند شکاک بودن یک رفتار صحیح است و او حق دارد نسبت به همه چیز شک داشته باشد.
همسران مشکوک
در صورت ادامه رفتارهای ناصحیح بهتر این است که همسر مشکوک به روانشناس مراجعه کند. همچنین والدین شکاک و بدبین ، این دو ویژگی منفی را به همراه اضطراب به فرزندان منتقل می کنند و همیشه آنها را کنترل می کنند.
فرزندان چنین خانواده هایی اعتماد به نفس کافی ندارند و از آنجا که به همه چیز و همه کس مشکوک هستند، تلاش هایشان برای دوست یابی و برقراری روابط سالم اجتماعی اغلب با شکست مواجه می شود. معمولا خانواده های آنان متشنج است و درگیریهای زیادی در آن رخ می دهد. اغلب افراد شکاک دچار" پیش گویی خودکام بخش " می شوند این پیشگویی در واقع آینده ای است که فرد شکاک برای یک موضوع در نظر گرفته و بر اساس آن رفتارهایی انجام داده و پس از وقوع حادثه که در نتیجه اعمال و رفتار خودش بوده، ادعا می کند پیش گوییش صحیح بوده و همیشه حق با اوست. غافل از اینکه رفتارهای او باعث بوجود آمدن شرایط ناگوار شده نه پیش گویی صرف. مثل همسری که تصور می کند همسرش قصد خیانت به او را دارد و آنقدر به رفتارهای نادرستش ادامه می دهد تا واقعا همسرش را از دست می دهد. سپس به قدرت پیش گویی خود ایمان می آورد. این پدیده در افراد بدبین بسیار شایع است و بهترین درمان برای آنها مشاوره است.