بخشی از کتاب بابا لنگ دراز اثر جين وبستر ...
تبلیغات
<-Text2->
نویسنده : نادر
تاریخ : سه شنبه 28 آذر 1391
نظرات

 

جودی!
کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی
را يک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که درافق
دوردست است دست يابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند
 
که شايد نتوانند به مقصد برسند و اگرهم برسند ناگهان خود را در پايان خط می بينند.
درحالی که نه به مسير توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.
دير يا زود آدم پير و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است.
آن وقت ديگر رسيدن به آرزوها و اهداف هم برايش بی تفاوت می شود و فقط او
می ماند و يک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته
 
و به دست نخواهد آمد.
جودی عزيزم!
درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از ديگران داريم آنها را دوست داريم
 
و به آنها وابسته می شويم.
هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بيشتر باشد علاقه و وابستگی ما بيشتر می شود.
 
پس هرکسی را بيشتر دوست داريم و می خواهيم که بيشتر دوستمان بدارد بايد
 
برايش خاطرات خوش زيادی بسازيم تا بتوانيم دردلش ثبت شويم.
 
 
 
دوستدارتو : بابالنگ دراز


تعداد بازدید از این مطلب: 490
موضوعات مرتبط: , ,
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6


مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








نادر حیدرنژاد . 09113203206 . املاک حیدرنژاد . ویلا و مستغلات آمل


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود